Bu kez son dedim…
04 Eylül 2007 de son sigaramı içip, o gün sigarayı bıraktım, kendi isteğimle. Destek alarak bıraktım. Ankara’da otururken bir kez desteksiz bırakmayı denemiştim. Yaklaşık 3 ay süren bu süreç bana ızdırap gibiydi. Ve tekrar başlamıştım.
2.denememde İzmir’e yeni taşınmıştık, sigara çok rahatsız etmeye başlamıştı. Havası nedeniyle ve sigaranın da etkisiyle sabahları yorgun kalkıyordum, öksürüyordum, bilumum şeyler işte. Sonrasında Ersoy’la “Sigarayı Bırakmaya” karar verdik.
Biorezonans Tedavi yöntemiyle sigarayı bırakanlar olduğunu biliyordum ve İzmir’de de araştırıp bize en yakın klinikten randevuyu aldım. Balkona oturtuttular ve son sigaramızı içmemizi istediler. Sigarayı terk ediyor oluşum hüzünlendirdi biraz ama artık kararlıydım, istemiyordum. Evet son sigaramızı yarısına kadar içip verilen tüpe koyduk.
Tedavinin en güzel yani fiziksel bağımlılığı bitirmesi. O gündür bugündür sigara içmiyorum. Tek tük kahve ile içiyorum ama içime çekemiyorum, unutmuşum çünkü sigarayı içmeyi.
Gittiğim yerlerde açık/kapalı yer arama gibi eziyet yok artık hayatımda.
Yemeklerin tadını almaya başladım, çayın ve kahvenin sigarasız çok güzel olduğunu,üzerimize sinen sigara dumanının aslında ne kadar kötü koktuğunu fark ettim. Dilim yarım metre dışarıya çıkmadan merdiven çıktım. Hırlamadan nefes almanın eşsiz bir şey olduğunu keşfettim.
Diyorum ki ben bu meleti nasıl içmişim senelerce. Sigara içiyorken bu lafı söyleyenleri anlayamazdım. Şimdi öyle iyi anlıyorum ki :)
Hamile kalmadan 1 sene önce bırakmıştım sigarayı ki hiç planladığım bir şey de değildi. Tertemiz bir vücutla hamile kaldım.
Ben sigara bağımlısı değilim :)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder